Omdat ik niet ben - (een selectie uit Komsmoscopie 2022)

 I

In woestijnen van gedachten

lokt mijn schaduw mij voort

met dorst aan een koord

mijn blik te versmachten

Bij nacht

in stilte van organenpracht

leven echowolken

voetsporen aan me voor

II

Strandaard

In een plas ademende 

ingewanden

pompend

zoekend naar een 

blaas die ophouden kan

Ik is de uitspraak 

van vergissing

kwaadheid op een kopie dat 

beter is

Waar zwemmen we

in de oceaan

als stranden om op te sterven

als herinneringen aan 

luchtspiegels

zijn ten onder gegaan?

III 

Gelukkig

Wat mist

aan leven

Stilte na magie

het applaus 

is afgelopen

Ik weet wat ik wil

en moet dat ook voortdurend bewijzen

Ik ben vrij 

en moet de hele tijd ontsnappen

Ik ben onafhankelijk

alleen als je naar me kijkt

1V

Onthandeling

Ik drukt stilte 

in mijn gezicht

tot regen tot

tranen zwicht

Stof bevolkt 

treinen lucht

welke sprakelingen welke 

wonderrimpels schrijven we in onze kinderschoenen

schuld erven in 

offers, zoenen wij elkaar

Angst drijft op sidderende huiden

schud woorden door elkaar

vallen als rotte bladeren 

op compost van hyposchondrische

nadorst

Slechts de twijfelaar weet 

niet te weten 

te leven tussen ik en mij